Stemupdate en Dankjewel en Osu allemaal :-)

Hoi allemaal, ik zou nog een update geven over hoe het met stem ging. Vorige keer was er nog niet veel te melden, maar langzaam maar zeker komt er geluid uit hoor.
Ik was heel erg schor en dat ben ik nog steeds wel, maar het wordt langzaam wat minder. Ik ben nog wel erg schor als ik net begin met praten, maar als ik eenmaal opgewarmd ben gaat het wel. En dan wordt het later weer erger als ik veel gepraat heb. Eigenlijk mag ik gedurende de maand November nog niet hard, lang en veel praten, maar dat is eerlijk gezegd nog véél moeilijker dan niet praten. Ik vind het nml erg lastig om een gesprek zomaar af te kappen en het is ook wel erg lekker om gewoon weer te kunnen kletsen met mensen.
Hoe klinkt m'n stem dan nu? Volgens de prognose zou ik de eerste twee maanden nog dezelfde stem hebben als voor de operatie, maar dat is geloof ik al niet meer hoor, zelf hoor je je eigen stem altijd anders natuurlijk, maar ik merk wel dat het een stukje hoger licht en anders klinkt. Het duurt nog ongeveer een week voordat de piek van de botox werking over is en dan zou het schorre ook voor een groot deel weg moeten zijn. Verder voelt het enigszins onstabiel, de ene keer zit ik vrij hoog en bijna niet schor, om vervolgens het volgende spreekmoment weer heel schor te beginnen. Normaal denk je daar helemaal niet bij na, maar nu ben ik me daar constant bewust van, da's wel apart hoor. Ik merk wel dat ademhaling ook enorm van invloed is, waarschijnlijk heb ik daarom ook al die oefeningen van het ziekenhuis meegekregen ;-)
In de laatste week van November begin ik met de oefeningen die ik van het ziekenhuis heb meegekregen en heb ik ook mijn eerste afspraak met de logopedie mevrouw, dan gaat het echte werk pas beginnen.
Heb ik in de tussentijd nog iets leuks gedaan? Nou eigenlijk is het belangrijkste de expositie geweest tijdens de diversiteitsdag van de politieacademie, maar daar heb ik alles al over gezegd in mijn vorige blog. Ik heb daar overigens geen link van geplaatst op mijn eigen fb pagina, wel op de Transhealth FB pagina (https://www.facebook.com/pages/Transhealth/461052854001424) die ik samen met Dan de Winter beheer. Een pagina met veel aandacht voor transgender gerelateerde zaken.

Verder wil ik van dit blog gebruik maken om jullie; familie, buren, (sport)vrienden allemaal te bedanken. De reden waarom ik vind dat ik dat moet doen, komt voort uit een reactie die ik kreeg op een link naar een filmpje die ik via de Transhealth pagina had gedeeld. Ik kreeg op het plaatsen van die link een hele korte reactie van een dame: "Dank je wel...". Ik had deze link geplaatst, omdat ik er zelf nogal door geraakt was. De reactie bleek van een moeder te zijn van een, inmiddels 15-jarige zoon (geboren met als toegewezen geslacht: meisje) en toen begreep ik haar reactie.
Ik had zelf al vrij vroeg door dat mijn transitie voor de mensen in mijn omgeving erg vreemd en raar gevonden zou worden, en het hoe en waarom waarschijnlijk niet te bevatten zou zijn. Ik heb daarbij nooit aan de emoties gedacht.
Tot op de dag dat ik naar Korea ging ;-) en afgelopen week na het zien van het filmpje waar die link naar verwees en de reactie daarop van die moeder.
Toen bedacht ik mij dat mijn transitie eigenlijk voor mijn omgeving veel zwaarder moest zijn als voor mij. Ik was juist blij toen ik eindelijk afscheid kon nemen van mijn "oude" zelf met allemaal aangeleerd gedrag dat deels misschien wel, maar voor een groot deel ook zeker niet bij me hoorde.
Voor mijn omgeving lag en ligt dat nog steeds een llein beetje anders denk ik. Bijna iedereen zei me, na mijn coming out, hoe moedig ze het wel niet vonden en dat ze veel respect hadden voor mijn keuze, maar daar ligt nou net het verschil tussen jullie en mij in dit geval. Ik had helemaal geen keuze.
Jullie hadden allemaal wél een keuze en kozen er desondanks toch voor om mij te accepteren als mezelf. In onze zgn tolerante maatschappij is dat echter nog steeds niet de meest vanzelfsprekende keuze en daarom vind ik dat op mijn beurt een zeer moedige keuze en daar heb ik heel veel respect voor.

Dus daarom wil ik jullie bij deze zeggen: DANK JULLIE WEL!!! en voor diegene voor wie het van toepassing is:  OSU!!!

Ik hou van jullie,
Diana

P.S.
Mochten er mensen geïnteresseerd zijn in het bovengenoemde linkje, hier is tie: http://vimeo.com/93816674
De titel is wellicht wat misleidend "How to be a girl", want daar gaat het eigenlijk niet over. Het gaat over een ouder met een transgender kind van 3 en hoe je omgaat met de twijfels, angsten, afscheid nemen en alle andere emoties en vragen die zoiets oproept.
Het alleszeggende, ontroerende filmpje is gemaakt onder het pseudoniem Maro Mack, het verhaal en haar blog zijn echter helemaal authentiek en bevatten ook geluidsopnamen van echte gesprekken tussen haar en haar kind. Echt een aanrader.

Gender Free Zone tijdens diversiteitsdag LECD van de politieacademie

Het is even geleden dat ik heb geblogd, sorry daarvoor. En dan komt er eindelijk weer een blog en dan gaat het ie niet eens over m'n stem. Ook daarvoor sorry. In m'n volgende blog geef ik weer een update over m'n stem, maar daar is eigenlijk nog niet zo heel veel over te vertellen.
Dit blog gaat over iets veel belangrijkers, vind ik tenminste, maar dat mag je zelf beoordelen.
Sommige weten dat ik ook vrijwilliger ben bij het COC in Leiden. Anderen zullen zich afvragen; "In Leiden?" Ja in Leiden. Waarom in Leiden? Nou, toen ik net met mijn verhaal naar buiten was gekomen had ik behoefte om aansluiting te vinden bij "anderen" zoals ik, maar ik kwam er al gauw achter dat die er dus niet zoveel zijn ;-) nou ja bijna niet dan. Maar ik vond er een paar in Leiden. En dan bedoel ik transgenders die helemaal "Out en Open" zijn.
Daar ken ik ook Petra van Velzen van en dankzij haar en Herman Renes hebben we haar fantastische foto expositie "Gender Free Zone" op de diversiteitsdag van het LECD van de Politieacademie kunnen tonen. Een buitengewone kans in mijn "strijd" voor zichtbaarheid en openheid.

In Leiden ben ik vorig jaar als COC vrijwilliger dus in contact gekomen met fotograaf Petra van Velzen. Zij benaderde ons om modellen te vinden voor een foto expositie die zij als afstudeerproject moest maken. Inmiddels is deze expositie al een aantal keer in het land vertoond, onder meer 2 x tijdens de gaypride. Een paar maanden geleden kreeg ik het idee om Petra te vragen of ze het leuk zou vinden om de expositie in Leiden te tonen tijdens de Coming Out Dag op 11 Oktober. Ze was meteen enthousiast en het COC team vond het ook een goed idee dus, zo gezegd, zo gedaan. Het werd een topdag waar iedereen blij mee was.
Tegelijkertijd met het idee voor de expositie in Leiden kreeg ik een nog gekker idee. Ik had eerder dit jaar tijdens de conferentie "Vrouw en Veiligheid" in Utrecht, Herman Renes ontmoet. Hij was werkzaam als beleidsadviseur bij het LECD (Landelijk Expertise Centrum Diversiteit) van de politieacademie.
Ik het plan gevat om hem te benaderen met het idee om eens een expositie te organiseren bij de politieacademie. Het leek mij dat het goed zou zijn als de toekomstige managers van de diverse politie eenheden en onderdelen kennis konden maken met de diverse vormen van genderdiversiteit en ook met de personen zelf zouden kunnen spreken. Ik stuurde dus een mailtje (want ik had in Utrecht, niet zonder reden ;-) om zijn kaartje gevraagd) en kreeg een "Out of Office Reply" terug. Hij was op vakantie....:-( Maar 2 uur later kreeg ik toch antwoord van hem :-) Hij vond het een goed idee!!! En ineens kreeg het zelfs haast, want binnen een Maand na het eerste mailcontact zou alles al geregeld moeten zijn. Dat was allemaal wel te doen, alleen was er in de voorbereidingen echter 1 klein dingetje; Petra van Velzen zat op deze dag voor haar werk in Portugal en ik mocht bijna niet praten. Gelukkig hadden Petra en ik allebei dezelfde ingeving; We vragen Petra van Dijk erbij! Net als ik ook een transvrouw en als voorlichter verbonden aan het COC Midden-Nederland en zij mocht wel praten. Probleem opgelost!!! Petra stuurde ook nog even haar man Jean Luc mee om te helpen met opbouwen. Ik heb op het laatste moment nog even een partij hand-outs gemaakt om uit te delen en toen waren we er helemaal klaar voor. Deze dag was afgelopen Donderdag en is echt een groot succes geworden. 
                                                                                                                                                

De dag kreeg extra diepgang door een indrukwekkend acterende Peter Faber, die een uitgebluste, vermoeide agent speelde die gaandeweg verder van zijn oorspronkelijke idealen was af komen te staan en vergeten was waarom hij ooit heeft gekozen om politieman te worden. Hij wordt na een vlijmscherpe analyse van zijn vrouw ;-) weer even met beide benen op de grond gezet en de boodschap is duidelijk. Praat met elkaar! Jullie praten niet, want daar zijn jullie allemaal te macho voor!!! En ja hoor daar is tie weer: OPEN COMMUNICEREN en naar elkaar LUISTEREN op basis van wederzijds respect en laat je ego, angsten en geconditioneerd gedrag niet in de weg staan. Het is ook overal hetzelfde ;-) Als we met elkaar praten en naar elkaar luisteren worden dingen duidelijk, gaan we elkaar begrijpen en kunnen we problemen oplossen. Simpel!
Een andere belangrijke boodschap voor de politiemensen was om vooral in contact te blijven met de mensen op straat en zorgen dat je weet wat er leeft onder de mensen. Een lastige taak en ik benijd ze niet hoor in deze steeds veranderende en diverser wordende maatschappij.

De dag werd in drie delen aan elkaar gepresenteerd door Jörgen Raymann in de rollen van presentator en talkshow host en hij gaf zelf ook nog een workshop over waar de grens tussen grapjes maken en pesten ligt. Hij was er heel de dag bij en had zelfs tijd voor een fotootje. Gedurende de dag waren er continue workshops met uiteenlopende onderwerpen, maar ze hadden wel allemaal een duidelijke link met diversiteit.


Hieronder het totaal overzicht van de workshops en de rest van het programma:

• Workshop 1: Brown Eyes Blue Eyes
• Workshop 2. Een beetje vreemd, maar wel eigen
• Workshop 3. My City Real World Gouda; de kracht zit hem in de ontmoeting
• Workshop 4. De Samenleving (b)en jij
• Workshop 5. Grenzen van discriminatie en humor
• Workshop 6. Etnisch profileren: van welles/nietes naar professionele ontwikkeling
• Workshop 7. Aanpak problematiek bij gezinnen met een Roma-achtergrond
• Workshop 8. ‘Van relativisme naar pluralisme, hoe doe je dat?’, een les uit de praktijk
• Workshop 9. Het herkennen van tekenen van radicalisering
• Workshop 10. Van informatie naar interventies
• Workshop 11. In gesprek over de bijdrage van HRM bij het oplossen van actuele politievraagstukken
• Workshop 12. Gelijkwaardigheid en aanpak discriminatie; verkennen nieuwe perspectieven
• Workshop 13. Blauwe diversiteit voor roze inclusiviteit, blauwe waakzaamheid voor roze dienstbaaheid
• Workshop 14. Over de streep

Kennismarkt:

• MCV, Karin Tohouss
• Transgenders in de politie-organisatie, Ferry Keijzer
• Geweld tegen ouderen, Barbara Vos

Overig:

• Foto-expositie Petra van Velzen
• Interview Thea van de Bos, Teambalans

En hierboven in het blauw gemarkeerd (anders lees je er misschien overheen) staan wij aangekondigd :-)
Via onderstaande link kunnen geïnteresseerden trouwens meer lezen over de inhoud van de workshops:
https://www.politieacademie.nl/lecd/Pages/Diversiteitsdag-2014.aspx

Het was een hele boeiende, leerzame en ook erg leuke dag met heel veel verschillende politiemensen maar ook met mensen van buiten het korps.
Verder zal ik niemand lastig vallen met nog heel veel tekst hierover en zal ik gewoon wat fotootjes plaatsen met een korte omschrijving.

Even kritisch met Jean Luc kijken of de compositie wel goed is ;-)

Ja toen was het nog leeg, maar dat zou niet lang meer duren  

Herman Renes en Amin Michel kwamen nog even controleren of alles naar wens
was en of we er klaar voor waren.

En vanaf een uur of 09:00 begon het druk te worden en er zouden nog veel
mensen komen. In totaal waren er rond de 450 bezoekers.

Er was heel veel belangstelling voor de foto's en ons verhaal :-)

Allemaal voor de eerste keer verzamelen in de theaterzaal!

 

Nadat Peter Faber zijn stuk heeft opgevoerd, wordt de dag officieel geopend
door meneer Raymann! ;-)

Zoals alles goed geregeld was, was ook de lunch fantastisch verzorgd :-)

Aan het eind van de dag sloot Raymann af met de uitreiking van een koffertje
waarin alle aanwezige organisaties een item in mochten doen dat belangrijk
was om meegenomen te worden in de beleidsvorming van het korps omtrent
diversiteit. Onze hand-out is ook in dat koffertje terecht gekomen :-) 



En toen was het tijd om onder muzikale begeleiding van Raymann z'n band
nog even na te borrelen.

 

Nogmaals het was een fantastische dag. Herman en ik hebben afgesproken contact te houden om te kijken of er nog meer geschikte gelegenheden komen om iets met de expositie te doen. Hij had al wat ideeën en ik eigenlijk ook ;-)

Maar deze hebben we in ieder geval gehad en is ook nog eens succesvol geweest. De expositie kreeg veel aandacht en veel bezoekers waren geïnteresseerd in ons verhaal en die combinatie was nou ook precies de bedoeling.

Dan valt er nog maar één ding te zeggen:

Herman Renes, Petra van Velzen, Petra van Dijk en natuurlijk niet te vergeten Jean Luc en alle andere medewerkers van het LECD die dit mogelijk hebben gemaakt BEDANKT, jullie zijn TOP!

 

Nou lijkt het me alleen echt helemaal te gek als er ergens nog een keer de mogelijkheid komt om de volledige expositie op vol formaat te tonen, zoals de foto's hieronder ;-)